وزارت امور اقتصادی و دارایی اعلام کرد: نرخ واقعی خانههای خالی در کشور از رقم ۴.۲ درصد در سال ۱۳۸۵ به ۱۱.۳ درصد در سال ۱۳۹۵ رسیده است یعنی اینکه معادل ۲.۶ میلیون واحد خانه خالی در کشور وجود دارد.
خرید آپارتمان در اندیشه به املاک توقف مراجعه کنید.
به گزارش ملک رادار و به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، در این گزارش که با هدف بررسی ظرفیت های اخذ مالیات بر خانههای خالی تهیه شده، آمده است: در ادبیات اقتصاد مسکن، وجود خانههای خالی به میزان نرخ طبیعی، امری ذاتی برای تعادل در بازار مسکن تلقی می شود.
آنچه بر هم زننده تعادل و جزء غیرذاتی این بازار تلقی می شود، فاصله قابل توجه نرخ واقعی خانههای خالی (نسبت تعداد خانههای خالی به تعداد کل واحدهای مسکونی) نسبت به نرخ طبیعی آن است که این امر به دلیل وجود «تقاضای سوداگرانه خانههای خالی» رخ میدهد.
در چنین شرایطی، دخالت دولت در بازار (دخالتی حداقلی و کارآمد) از طریق ابزارهای تنظیمگری امری ضروری و اجتنابناپذیر خواهد بود. یکی از مهمترین و مؤثرترین ابزارها برای تنظیم بازار و مقابله با تقاضای سوداگرانه مسکن خالی، وضع مالیات بر خانههای خالی است زیرا این نوع مالیات با افزایش هزینه خالی نگه داشتن واحدهای مسکونی، انگیزههای سوداگرانه مالکان املاک مذکور را کاهش میدهد.
طبق گزارش معاونت اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی، بررسی روند خانههای خالی در کشور طی سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ حاکی از آن است که نرخ واقعی خانههای خالی در کشور از رقم ۴.۲ درصد در سال ۱۳۸۵ (معادل ۶۳۳ هزار واحد خالی) به ۸.۳ درصد در سال ۱۳۹۰ (معادل ۱.۶ میلیون واحد خالی) و ۱۱.۳ درصد در سال ۱۳۹۵ (معادل ۲.۶ میلیون واحد خالی) افزایش یافته است.
این در حالی است که نرخ طبیعی خانههای خالی طی دوره زمانی مذکور، براساس محاسبات گزارش حاضر که به کمک مدلسازیهای اقتصادسنجی برآورد شده، معادل ۴ درصد است؛ بنابراین میتوان اذعان داشت که در شرایط حاضر، شکاف قابل توجهی بین نرخ طبیعی و نرخ واقعی خانههای خالی در بازار مسکن ایران وجود دارد (حدود ۷ واحد درصد اختلاف) و این شکاف در گذر زمان در حال افزایش است.
بر این اساس، مالیات بر خانههای خالی در چارچوب اصلاحات قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۹۴ و در قالب حکم ماده (۵۴) مکرر وضع شد.
طبق حکم این ماده، واحدهای مسکونی واقع در شهرهای با جمعیت بیش از یکصد هزار نفر که به استناد سامانه ملی املاک و اسکان کشور (موضوع تبصره ۷ ماده ۱۶۹ مکرر این قانون) به عنوان «واحد خالی» شناسایی میشوند، از سال دوم به بعد مشمول مالیات به نسبتی از مالیات بر اجاره خواهند شد.
شایان توجه است مالیات واحدهای خالی در سال دوم معادل یک دوم مالیات متعلقه، سال سوم برابر مالیات متعلقه و سال چهارم و به بعد ۱.۵ برابر مالیات متعلقه خواهد بود.
به گزارش ایرنا، مالیات بر خانههای خالی تا پایان سال ۱۳۸۰ به موجب مواد (۱۰) و (۱۱) قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ اخذ می شد اما با توجه به برخی اشکالات قانونی و اجرایی آن بویژه اشکالات مربوط به شناسایی خانههای خالی و ارزشگذاری در چارچوب اصلاحات قانون مالیاتهای مستقیم در سال ۱۳۸۰ لغو شد.
تجربه کشورهای پیشرو در اخذ مالیات بر خانههای خالی همانند انگلستان، اسکاتلند، فرانسه و آمریکا در استفاده از این ابزار مالیاتی نشان میدهد که این کشورها در کنترل این بخش از تقاضای سوداگرانه بازار مسکن عملکرد مثبتی داشتهاند به شکلی که این کشورها دارای نرخ خانههای خالی پائینتری نسبت به کشورهای فاقد این ابزار هستند.
برای مثال کشورهای انگلستان و اسکاتلند از پایینترین نرخ خانههای خالی در بین کشورهای اروپایی (معادل ۳ درصد) برخوردارند. همچنین کشور فرانسه نیز با نرخ خانههای خالی معادل ۷ درصد دارای نرخی پائینتر از متوسط کشورهای اروپایی مذکور است.
اگرچه هدف اصلی از وضع مالیات بر خانههای خالی، کسب درآمد مالیاتی نیست. اما برآورد ظرفیت درآمدی این نوع مالیات در راستای بدست آوردن معیاری جهت هزینه – فایده کردن وضع آن اهمیت دارد.
براساس محاسبات انجام شده، ظرفیت بالقوه کل مالیات بر خانههای خالی کشور در سال اول اخذ این نوع مالیات (سال ۱۳۹۷ یا سال دوم موضوع ماده ۵۴ مکرر) رقمی معادل ۳.۲ هزار میلیارد ریال است.
لازم به ذکر است دلیل اصلی پایین بودن ظرفیت این نوع مالیات در شرایط حاضر، اختلاف قابل توجه ارزش اجاری تعیین شده توسط کمیسیون تقویم املاک نسبت به ارزش اجاری روز املاک است که حدود یک سوم ارزش اجاری روز برآورد می شود و درصورت رفع این نقص، ظرفیت بالقوه این نوع مالیات در سال اول اجرای آن به ۹ هزار میلیارد ریال افزایش خواهد یافت.
کارآمدبودن ابزار مالیات بر خانههای خالی مستلزم رفع چالشهای مترتب بر وصول این نوع مالیات خواهد بود. در این ارتباط یکی از مهمترین چالشهای اجرای این نوع مالیات، مقوله شناسایی خانههای خالی است.
اگرچه در راستای رفع این چالش بر شناسایی خانههای خالی توسط سامانه ملی املاک و اسکان کشور (موضوع تبصره ۷ ماده ۱۶۹ مکرر قانون اصلاحی مالیاتهای مستقیم مصوب ۳۱/۴/۱۳۹۴) و ایجاد این سامانه طی شش ماه پس از تصویب این قانون تاکید شده ولی تاکنون این سامانه توسط وزارت راه و شهرسازی راهاندازی نشده است.
نکته دیگر در این خصوص آنکه انتظار می رود حتی در صورت راهاندازی این سامانه اطلاعاتی، تا حدود زیادی چالش مربوط به شناسایی خانههای خالی باقی خواهد ماند. زیرا در حکم تبصره مذکور جهت ایجاد این سامانه بر نقش ویژه شهرداریها و همچنین دیگر دستگاههای دارنده اطلاعات املاک نظیر شرکت های آب، برق و گاز منطقهای و شرکتهای پست و مخابرات در امر شناسایی خانههای خالی تأکید نشده است.
در این ارتباط لازم به ذکر است، تجربیات کشورهای پیشرو در اخذ این نوع مالیات حاکی از نقش اصلی شهرداریها در امر شناسایی خانههای خالی است؛ علاوه بر این، نبود تعریف خانه خالی در ماده ۵۴ مکرر از دیگر چالشهای اجرای این مالیات است به طوری که براساس حکم این ماده، خانههایی که به دلیل نداشتن شرایط اسکان (همانند خانههای فرسوده) و وجود موانع قانونی خالی نگه داشته میشوند، مشمول پرداخت مالیات موضوعه خواهند شد که این امر علاوه بر ایجاد اختلافات میان مؤدیان و سازمان امور مالیاتی کشور، به نوعی ناعدالتی مالیاتی را در پی خواهد داشت.
یکی دیگر از موارد ابهامی موضوعه، معافیت درآمد اجاره با توجه به متراژ مستغل مسکونی استیجاری موضوع تبصره (۱۱) ماده (۵۳) قانون مذکور است؛ به موجب این حکم، آپارتمانهای کمتر از ۱۵۰ مترمربع در تهران و کمتر از ۲۰۰ مترمربع در سایر شهرها، از پرداخت مالیات اجاره معاف هستند که منطقاً این معافیت نیز در خصوص خانههای خالی موضوعیت ندارد.
در راستای اجرای صحیح و موفق مالیات بر خانههای خالی و شکست نخوردن مجدد این نوع مالیات توصیه می شود راهاندازی سامانه ملی املاک و اسکان کشور با سرعت پیگیری شود؛ ضمن آنکه با اصلاح تبصره (۷) ماده (۱۶۹) مکرر قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۹۴، می بایست امکان استفاده از ظرفیتهای اطلاعاتی نهادها و دستگاههای دارنده اطلاعات املاک بویژه شهرداریها و همچنین شرکتهای آب، برق و گاز منطقهای و شرکتهای پست و مخابرات فراهم شود.
اصلاح ماده ۵۴ مکرر به شکلی که در آن «خانههای خالی مطابق با قوانین موضوعه کشورهای پیشرو در اخذ این نوع مالیات تعریف شود» و همچنین «معافیت مربوط به متراژ واحدهای مسکونی استیجاری (موضوع تبصره ۱۱ ماده ۵۳) درخصوص خانههای خالی تعلق نگیرد» ضرورت دارد.
همچنین باید اصلاح ارزش اجاری املاک تعیین شده توسط کمیسیون تقویم املاک به نحوی که ارزش اجاری معادل ارزش روز اجاره املاک شود، در دستور کار سیاستگذاران باشد.
برای خرید و فروش و رهن و اجاره به املاک توقف مراجعه کنید
با توجه به دورههای رکود و رونق بازار مسکن در چهار مقطع بعد از انقلاب اسلامی بعضی تحلیلها بر حبابی بودن بازار فعلی مسکن تاکید دارد اما یک کارشناس معتقد است قیمتهای فعلی حباب نیست بلکه نوعی اصلاح قیمت بر اساس وضعیت فعلی اقتصاد است.
پرش یکباره قیمت مسکن این تصور را ایجاد کرده که قیمتهای فعلی حباب است و در آینده تخلیه میشود. وزیر راه و شهرسازی این اتفاق را به شرایط سیاسی مرتبط میداند و میگوید که این اتفاق زودگذر است. برخی کارشناسان حوزه مسکن از جمله مسوولان اتحادیه املاک نیز با ذهنیت ایجاد هیجان، پیشبینی آرامش بازار مسکن در نیمه دوم سال جاری را دارند. اما یک اقتصاددان، نظریه حباب قیمتها را رد میکند و میگوید قیمتهای فعلی مسکن، خودرو، طلا و سایر کالاها نوعی اصلاح قیمت است که بر اساس پارادایمهای کلی و رشد نقدینگی ایجاد شده است. اثرات مخربی هم دارد که راهکار آن به اصلاحات ساختاری، ارتباطات بینالملل و اصلاح سیاستهای پولی و بانکی مربوط میشود.
بررسی علل و ریشه نوسانات دورهای در تمام سطوح از جمله بخش مسکن به عواملی همچون پیشبینیناپذیری سیاستهای اتخاذ شده از سوی کشورهای رقیب، عدم توانایی در کنترل نرخ تورم و عدم توانایی در جلوگیری از هجوم نقدینگی سرگردان به سمت داراییهای ثابت مربوط میشود. واقعیت آن است که رشد قیمت در بازار مسکن نسبت به تورم عمومی در پنج سال گذشته پایینتر بوده اما با خیزش بی سر و صدای نقدینگی از رقم ۴۵۰ هزارمیلیارد تومان در ابتدای دولت یازدهم به ۱۴۶۳ هزار میلیارد تومان در پایان سال ۱۳۹۶، ناگهان اقتصاد ایران در معرض حملهی این غول سرگردان قرار گرفت. سودهای موهوم حاصل از پسانداز در سیستم بانکی سربرآورد و چهار بازار ارز، سکه، مسکن و اخیرا بورس را مورد هدف قرار داد.خرید آپارتمان در اندیشه به املاک توقف مراجعه کنید.
نقدینگی که از دو بخش شبه پول و پول تشکیل میشود در حال حاضر از ۱۲۸۲ هزار میلیارد تومان شبه پول و ۱۸۰ هزار میلیارد تومان پول تا رقم ۱۴۶۳ هزار میلیاردی افزایش یافته است. رشد نقدینگی در سالهای اخیر همواره یکی از انتقادات کارشناسان به عملکرد بانک مرکزی بوده است. این در حالی است که در ماههای اخیر نیز با شدت گرفتن نوسانات بازار ارز این تاکید وجود داشت سرگردانی نقدینگی و حجم بالای آن موجب شده تا یکی از راههای ورود، بازار ارز و تقاضا برای خرید دلار باشد. از اینرو بانک مرکزی سیاستهایی همچون پیش فروش سکه و انتشار اوراق سپرده با سود ۲۰ درصد را از بهمن ماه در دستور کار قرار داد. سپس دولت سیاست تک نرخی کردن نرخ دلار را به یکباره در روز ۲۰ فروردین اجرا و اعلام کرد که فروش دلار با قیمت بالاتر از این رقم، قاچاق محسوب میشود؛ سیاستهایی که یک کارشناس اقتصاد مسکن آن را نوعی شوخی میداند.
سلمان خادمالمله میگوید: نقدینگی سرگردان به یکباره در بخشهایی که هماکنون دچار جهش قیمت شدهاند مستقر شده و با ادامهی این وضعیت به سمت رکود پیش میرویم. تا آن زمان همین وضعیت رشد قیمتها ادامه پیدا میکند. البته این را نباید با حباب اشتباه گرفت بلکه نوعی هماهنگی با انتظارات تورمی است. کاری هم از دست دولت برنمیآید و دلار ۴۲۰۰ تومان هم بیشتر به یک شوخی خندهدار شبیه است.
با توجه به طولانی شدن دوره رکود بازار مسکن و اثرپذیری از جهش قیمت ارز و سکه انتظار میرفت که قیمت مسکن در سال ۱۳۹۷ با شیب ملایمی افزایش پیدا کند اما متقاضیان این حوزه به یکباره در فروردین و اردیبهشت ماه امسال با افزایش ۲۹ و ۳۵ درصد قیمتها غافلگیر شدند. قیمت در بعضی مناطق تهران تا ۵۳ درصد رشد کرد. مشاهدات میدانی حاکی از آن است که بعضی دفاتر مشاور املاک شهر تهران به ایجاد هیجان کاذب در این بازار رو آوردند و با استدلال تورم انتظاری در این بخش، متقاضیان را متقاعد به خرید زودهنگام کردند که باعث رشد زودتر از موعد قیمتها شدند. اما کارشناسان معتقدند عطش فعلی بازار مسکن به تدریج فروکش میکند و تا یک سال آینده این حوزه وارد رکود خواهد شد. بنابراین دود این رفتار بعضی بنگاهداران به چشم خریداران فعلی و خود صنف مشاوران املاک میرود.
بخش مسکن از انتهای سال ۱۳۹۱ به دنبال رشد یکباره قیمت وارد رکود معاملات و ثبات قیمت شد که بیش از پنج سال طول کشید. این بخش، قبل از آن نیز در سالهای ۱۳۶۸، ۱۳۷۴، ۱۳۸۱ و ۱۳۸۶ دچار حباب قیمت شده و هر بار به رکود برخورده اما مدت زمان رکود سال ۱۳۹۱ طولانیتر از دورههای قبلی بود و حالا هم که بازار مسکن با رشد یکباره قیمت مواجه شده، افزایش معاملات چندان زیاد نیست و به حدود ۱۶ درصد رشد نقطه به نقطه در اردیبهشت ماه ۱۳۹۱ رسیده است. این نمایه حاکی از آن است که نمیتوان تحولات قیمتی اخیر را به رونق نسبت داد و از سوی دیگر بخش مسکن حداقل در کوتاه مدت نسبت به بازارهای رقیب از ظرفیت کمتری برای رشد برخوردار است.
بررسی رشد یک سال اخیر سه بازار رقیب یعنی مسکن، سکه و بورس نشان میدهد با اینکه مسکن ۲۹.۵ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش قیمت را تجربه کرده، رشد آن دقیقا به همین میزان پایینتر از سکه قرار دارد. میانگین قیمت مسکن شهر تهران که در فروردین ۱۳۹۶ بالغ بر ۴ میلیون و ۳۷۰ هزار تومان بوده، در فروردین ماه ۱۳۹۷ به رقم ۵ میلیون و ۵۳۰ هزار تومان رسیده که رشد ۲۹.۵ درصد را نشان میدهد. همچنین سکه بهارآزادی که در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ بر مدار قیمت یک میلیون و ۱۶۳ هزار تومان قرار داشته، در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ به یک میلیون و۸۵۰ هزار تومان رسیده که رشد ۵۹ درصد را به ثبت رسانده است. شاخص بورس تهران هم از ۲۸ اسفند ۱۳۹۵ تا ۲۸ اسفند ۱۳۹۶ با ۱۹۰۵۵ واحد افزایش به ۲۴.۶ درصد رشد رسیده است.
بازار مسکن با توجه به آنکه این کالا ۱۷.۵ درصد بالاتر از تورم نقطه به نقطه قرار گرفته هماکنون مشتریان موثر خود را از دست داده و سهم این گروه نسبت به تقاضای سرمایهگذاری، کمتر شده است. با این وضعیت، متقاضیان موثر احتمالا باید تا تثبیت قیمتها منتظر بمانند بلکه قدرت خرید آنها نسبت به تورم افزایش پیدا کند.
با اینکه نظرات مختلفی از تخمین زمان تثبیت قیمت در بازار مسکن توسط کارشناسان اعلام میشود، باید منتظر ماند تا اثر پارامترهای بیرونی که منجر به رشد این بخش شده از بین برود. سلمان خادمالمله ـ کارشناس اقتصاد مسکن ـ معتقد است: تا زمانی که اصلاح پارادایم انجام نشود ادامه وضعیت کجدار و مریز فعلی، شرایط فعلی را طولانیتر میکند. معتقدم بحران بخشهای مختلف از جمله حوزهی مسکن بزرگ است و اگر فکری برای آن نشود میتواند به حوزههای اجتماعی سرایت کند.
وی میگوید: هماکنون کسانی که منابعی در اختیار دارند به سمت کالاهایی میبرند که بتوانند خود را با افزایش قیمتها هماهنگ کنند. در مقطعی سودهای بالای بانکی پرداخت شده که نقدینگی را به سمت خودش جذب کرده است. از نیمهی دوم سال گذشته با کاهش نرخ سود بانکی به ۱۵ درصد، نقدینگی به سمت آیتمهایی سوق پیدا کرده که ارزش پول افراد را حفظ کند. این آیتمها عبارتند از طلا، خودرو، مسکن و اخیرا بورس که در دو روز گذشته رشد تاریخی داشته است. با وضعیت فعلی انتظار دلار ۱۲ هزار تومانی هم چندان دور از ذهن نیست. بنابراین نمیتوان تصویر روشنی از آیندهی بازار مسکن ارایه داد. آنچه مسلم است اینکه با توجه به کاهش سهم متقاضیان واقعی و همچنین اثرپذیری بازار مسکن از جهش بازارهای موازی که منتج به هماهنگی این بخش با بازارهای رقیب شده نمیتوان دو واژهی “رونق” و “حباب” را به بازار فعلی مسکن نسبت داد.
به گزارش ایسنا، بر اساس آخرین آماری که بانک مرکزی از تحولات بازار مسکن در شهر تهران مربوط به اردیبهشت ماه سال جاری منتشر کرده است، متوسط قیمت هر مترمربع زیربنای واحد مسکونی به حدود پنج میلیون و ۹۸۰ هزار تومان رسیده که در مقایسه با فروردین ۸.۲ و نسبت به اردیبهشت ماه سال گذشته تا ۳۴.۸ درصد افزایش قیمت دارد. تعداد معاملات به حدود ۱۹ هزار و ۱۰۰ واحد رسیده که نسبت به فروردین ۲۷۸.۷ و در مقایسه با اردیبهشت سال گذشته ۱۶.۷ درصد افزایش یافته است.
برای خرید ملک به املاک توقف مراجعه کنید
تغییرات اعمال شده در فرآیند صدور سند محضری یک تکلیف نانوشته برای فروشندگان مسکن رقم زده است که بر اساس آن، مالکان قبل از انجام معامله باید ابتدا نسبت به انجام آن اقدام کنند.
این تکلیف به بررسی وضعیت سند رسمی مالکیت توسط فرد فروشنده آپارتمان برمیگردد. براساس مقررات ثبتی در حال اجرا، آن دسته از اسناد مالکیت که بعد از مهر ماه سال ۹۰ به شکل دفترچهای (سندهای قدیمی) صادر شده است، قبل از انجام معامله فروش، باید به سند تکبرگ (شکل جدید سندهای ملکی) تبدیل شود بهطوریکه برای این دسته از آپارتمانها، با شکل قدیمی سند مالکیت، انتقال رسمی مالکیت از فروشنده به خریدار در دفاتر اسناد رسمی منوط به تبدیل سند قدیمی به سند تک برگ است.
تجربه برخی مالکان ناآگاه از تغییر مقررات ثبتی نشان داده فروش آپارتمان دارای سند قدیمی در قالب امضای قرارداد با خریدار سبب شده فروشنده بهدلیل «زمانبر» بودن پروسه تبدیل سند دفترچهای به سند تک برگ، از تعهد مکتوب خود به خریدار بابت انتقال رسمی سند در زمان معین (زمان قیدشده در مبایعهنامه) باز بماند و در نتیجه مشمول پرداخت «خسارت تاخیر در انجام تعهد» به خریدار شود.خرید آپارتمان در اندیشه به املاک توقف مراجعه کنید.
مطابق یک ماده در مبایعهنامه ملکی، فروشنده آپارتمان براساس تاریخی که در زمان امضای قرارداد، بین طرفین معامله توافق و در متن مبایعهنامه نوشته میشود، باید در دفترخانهای معین حضور پیدا کند و نسبت به انتقال رسمی مالکیت بهنام خریدار اقدام کند. این توافق برای دو طرف معامله الزامآور است و طبق همین ماده، مبلغی بهعنوان خسارت روزانه ناشی از عدم حضور هر یک از طرفین در دفترخانه، مشخص و در قرارداد درج میشود که پرداخت آن از سوی طرف غایب، تکلیف و اجباری است. مبلغ خسارت به شکل متعارف بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان در روز، تعیین میشود.معمولا غالب خریداران و همچنین فروشندههای آپارتمان حین امضای قرارداد حساسیت کمتری نسبت به این ماده تعهدآور نشان میدهند و از موانعی که به شکل ناخواسته مانع از حضور به موقع آنها برای انتقال سند رسمی میشود، بیخبر هستند. مالکانی که تاریخ سند مالکیت آنها بعد از مهر سال ۹۰ است، دو راه ثبتی برای انجام معامله (فروش) پیشرو دارند.
راه اول درخواست مستقیم به یک دفترخانه، قبل از هر نوع اقدام برای فروش است به این معنا که در اولین گام بعد از قصد فروش، درخواست تبدیل سند دفترچهای به سند تک برگ تسلیم دفترخانه شود و مالک بعد از دریافت سند تکبرگ، برای هر نوع توافق شفاهی یا مکتوب با خریدار وارد بازار معاملات ملک شود. در قالب راه دوم، مالک میتواند با همان وضعیت سند مالکیت نسبت به توافق مکتوب با خریدار اقدام کند اما بازه زمانی بیش از ۶۰ روز را بهعنوان زمان مراجعه به دفترخانه برای انتقال سند، در قرارداد، براساس توافق با مشتری، قید کند. گفته میشود فرآیند تبدیل سند قدیمی به سند جدید، حداکثر ۲۰ روز زمان میبرد اما اتفاقات پیشبینی نشده در پروسه تبدیل میتواند این زمان را به دو ماه تسری دهد.
برای خرید و فروش آپارتمان در اندیشه به سایت مسکن توقف مراجعه کنید